امکان سنجی اجرای بودجه ریزی عملیاتی: مطالعه موردی شهرداری شیراز

مقدمه: هدف از این پژوهش، بررسی  امکان اجرای بودجه ریزی عملیاتی در شهرداری شیراز است. روش پژوهش: جامعه آماری این پژوهش شامل چهار دسته از افراد مطلع از مراحل بودجه در شهرداری شیراز شامل: 1. مدیران ارشد و معاونین اداری و مالی 2. مدیران مالی، رؤسای حسابداری و مسئولین بودجه، 3. کارشناسان مالی 4. کارشناسان برنامه­ریزی و آموزش و فناوری اطلاعات، است. برای گردآوری اطلاعات لازم، از پرسش نامه و برای آزمون فرضیه های پژوهش، از آزمون آماری تی یک نمونه ای استفاده شده است. یافته ها: نتایج پژوهش بیان گر آن است که از نظر آزمودنی ها، در شهرداری شیراز توانایی لازم برای اجرای بودجه ریزی عملیاتی (از لحاظ هر سه بعد توانایی، شامل توانایی ارزیابی عملکرد، توانایی انسانی و توانایی فنی) وجود ندارد؛ اما اختیار لازم (از لحاظ هر سه بعد اختیار، یعنی اختیار قانونی، رویه ای و سازمانی) وجود دارد. هم چنین، از نظر آزمودنی ها در ارتباط با دو بعد پذیرش (شامل پذیرش سیاسی و پذیرش مدیریتی)، شرایط مناسبی وجود داشته، اما در بعد دیگر پذیرش (پذیرش انگیزشی)، انگیزه مناسب برای پیاده­سازی وجود ندارد. افزون بر این، نتایج نشان می دهد که پیاده سازی بودجه ریزی عملیاتی موجب صرفه اقتصادی در شهرداری شیراز می شود. نتیجه گیری: یافته های این پژوهش، نشان دهنده این واقعیت است که در حال حاضر، شهرداری شیراز اختیار و پذیرش لازم برای اجرای بودجه ریزی عملیاتی را دارد. واژه های کلیدی: بودجه ریزی برنامه ای، بودجه ریزی عملیاتی، مدل شه.